Badminton Vereniging Grijpskerk

Het ontstaan van Badminton

De exacte oorsprong van het badminton is niet met enige zekerheid te bepalen. Wel is zeker dat deze sport spel een eeuwenoude geschiedenis kent: het werd waarschijnlijk voor het eerst beoefend in China. Bronnen vermelden dat er een spel gespeeld werd met houten slagborden en een soort pluimbal. Over het ontstaan van het spel bestaan twee varianten.

De sport is door de eeuwen heen verspreid over diverse Europese landen. Daar werd het merendeels door de rijkeren beoefend. Het bestond er simpelweg uit dat een shuttle over en weer werd geslagen zonder de grond te raken. In Frankrijk heette het: "Jeu de longue plume". Vandaar dat we het ook wel pluimbal noemen. Hierna vond het zijn weg naar het koloniale Amerika. Hier zijn twee bekende schilderijen gemaakt. Allereerst het schilderij van William Williams getiteld "Portrait of Master Stephen Crossfield". Het stamt uit het begin van de 18e eeuw en laat een man zien die een racket en een shuttle vasthoudt.

Het andere schilderij stamt uit de late 18e eeuw en laat jongeren zien die een shuttle in de lucht houden.

Badmintonbonden

Bonden Europa en Azie

Vervolg op geschiedenis badminton is dat badminton pas echt bekend werd toen Engelse officieren vanuit India het spel meenamen naar Engeland. In 1873 speelde John Loraine Baldwin het badmintonspel op het landgoed Badminton in het graafschap Glouchestershire in Engeland. Hier kreeg de sport de naam badminton. Tenminste dat is het vermoeden. De eerste spelregels verschenen in 1877 in boekvorm. Deze waren gemaakt door kolonel H.O. Selby. Het zou echter nog wel even duren voordat overal deze spelregels toegepast werden. Badminton was destijds voor de elite, waarbij het sociale gedeelte erg belangrijk was. Het ging dus niet alleen om de puntjes, maar ook om de thee, broodjes en cake.Oorspronkelijk werd het buiten gespeeld, maar in Engeland werden grote zalen van landhuizen gebruikt. Het veld had een vorm van een zandloper, doordat deuren tussen ruimtes weggehaald werden. Het zou nog even duren voordat er sporthallen waren, zoals wij die kennen. Het badminton met mooie, met trucs doorweven spel was een snelle sport geworden.

Engelse Badmintonbond

De eerst bond was de Engelse Bond. De "Badminton Association of England" werd in 1893 door kolonel Dolby opgericht. Hierna volgden al snel de bonden van Ierland (1899), Schotland (1911) en Wales (1928). De populariteit sloeg hierna over naar andere landen. In 1934 werd de Internationale Badminton Federatie (I.B.F.) opgericht. Zij moest toezicht houden op de spelregels en de naleving daarvan. Allereerst maakten de Denen en de Zweden een einde aan het traditionele overwicht van de Engelsen. Maar tegen het einde van de jaren veertig vonden de Scandinaviërs gelijkwaardige tegenstanders in de spelers van Thailand en Maleisië.

Daarna ontwikkelden zich in Azië twee nieuwe grote badmintonmogendheden: Indonesië en Japan. Het waren geen te onderschatten tegenstanders: in 1958 won het Indonesische herenteam bij haar debuut de wereldtitel van de IBF voor teams, en in 1966 herhaalden de dames van Japan deze buitengewone prestatie bij de damesteams. In het midden van de jaren zestig kwam ook de volksrepubliek China erbij, en de profbadmintonners uit Oost en West werden nogmaals tot opperste verbazing gebracht: de tot op dat moment volledig onbekende spelers uit China gaven tijdens een tournee door Europa de Scandinavische sterren geen enkele kans. Inmiddels zijn er meer dan vijftig landen aangesloten bij de I.B.F. De I.B.F. verzorgt de Internationale Kampioenschappen voor landenteams. Bij de heren is deze bekend als de "Thomas Cup" en bij de dames is dit de "Uber Cup".

Nederlandse Badminton Bond (NBB)

In 1967 werd de Europese Badminton Unie (E.B.U.) opgericht. Ook Nederland volgde. De Nederlandse Badminton Bond (NBB) werd op 15 november 1931 opgericht. Tot de oorlog kende de bond niet veel groei. Tijdens de oorlog moest de N.B.B. zelfs haar activiteiten opschorten. In oktober 1951 werd de NBB door een groep enthousiastelingen weer nieuw leven ingeblazen. Rond 1953 kwamen er zelfs goedkoop materiaal op de markt. Badminton was hierdoor niet langer een sport voor de elite. Op straat, op het strand en op de camping werd de sport veel beoefend. De NBB maakte een stormachtige groei door. Helaas zakte het ledental in de jaren '90 weer in. Momenteel kent de bond ongeveer 80.000 leden. Nederland kent nog meer bonden, zoals de B.B.F. (Bossche Badminton Federatie), H.B.B. (Helmondse Badminton Bond) en de R.B.B. (Recreatieve Badmintonbond Breda).
Ook wordt er veel in de zogenaamde wilde verenigingen gespeeld die niet aangesloten zijn bij een overkoepelend orgaan.

Sinds de Olympische spelen in Barcelona (Spanje) in 1992 is badminton een officiele Olympische sport. De eerste enkelspel medailles werden uitgereikt aan de Indonesiërs Allen Budi Kusuma (heren) en Susi Susanti (dames). Ze werden bij thuiskomst als echte volkshelden binnengehaald. Bij de Olympische spelen in Seoel (Korea) was de sporthal, waar het badminton gespeeld werd, als eerste uitverkocht. Hier behaalde Mia Audina, toen nog 16 jaar, een zilveren medaille voor Indonesië.

Uit een studie van 1993 bleek dat meer dan 1,2 miljoen Amerikanen minstens 25 keer per jaar badminton speelden. 760.000 Amerikanen zeiden dan badminton hun favoriete sport was en meer dan 11,2 miljoen Amerikanen speelden minstens één keer per jaar badminton.
Internationaal gezien keken meer dan 1,1 miljard mensen naar het badminton tijdens de Olympische Spelen van 1992.