Badminton Vereniging Grijpskerk

1. Enkelverzwikking

Als je je enkel verzwikt, kunnen de banden rondom het gewricht uitrekken of zelf (gedeeltelijk) scheuren. Een verzwikking/verstuiking gaat vaak gepaard met pijn, zwelling en verkleuring.
Mocht zich toch een enkelverzwikking voordoen dan is een snelle en goede eerste hulp van groot belang. Laat bij ernstige gevallen of bij twijfel de blessure beoordelen door een arts. In een aantal gevallen zal deze je doorverwijzen voor verder onderzoek.
Direct na het verzwikken van de enkel is het, zeker wanneer er een zwelling ontstaat, belangrijk dat je achtereenvolgens de vier stappen van de ICE-regel toepast:

ICE koelen met water, ijs of een cold-pack gedurende minimaal 10 minuten. Leg altijd een doek tussen huid en ijs of cold-pack. Herhaal het koelen de eerste 48 uur enkele keren per dag.
I immobiliseren; zorg dat de enkel niet beweegt of gebruikt wordt om op te steunen.
C compressie; laat een drukverband aanleggen, bij voorkeur door een EHBO-er.
E elevatie; leg het onderbeen en de enkel hoog

Volledig herstel is de beste manier om herhaling of nieuwe blessures te voorkomen. Als de ergste pijn en zwelling zijn verdwenen, kun je met herstelbevorderende oefeningen beginnen. Pijn is een duidelijk signaal om direct te stoppen met de oefeningen! Begin je weer te sporten? Dan is het verstandig om gedurende 2 à 3 maanden na het oplopen van de blessure de enkel te beschermen met een tape of brace.

2. Knieblessure (groei)

Osgood Schlatter is een overbelastingsblessure van de knie tijdens de groei. Deze wordt veroorzaakt door voortdurende trek van de kniepees aan de zich ontwikkelende tuberositas tibiae, een verdikking net onder de knieschijf. De aandoening komt het meeste voor bij jongens tussen de 10 en 15 jaar en meisjes tussen de 8 en 13 jaar en vaker bij jongens dan bij meisjes. De klachten zijn een warme, wat opgezette en pijnlijke bobbel onder de knie. Fietsen, traplopen, starten, stoppen, sprinten, springen, diepe kniebuigingen en het op de knieën zitten zijn meestal pijnlijk. Een snelle en adequate eerste hulp is van groot belang voor een vlotte genezing. Laat bij ernstige gevallen of bij twijfel de blessure beoordelen door een arts. In een aantal gevallen zal deze je doorverwijzen voor verder onderzoek (echo of röntgenfoto van de knie).
Pijn is het signaal om rust te houden. Let op: de pijngrens dus niet overschrijden, want dat vertraagt de genezing! Hervat geleidelijk aan weer de training, de opbouw van de belasting verloopt van licht naar zwaar.

3. Lage rugklachten

Lage rugklachten komen bij badmintonners, evenals bij de doorsnee populatie, regelmatig voor: 80% van de Nederlanders heeft ooit last van lage rugklachten. Rugklachten kunnen door verschillende oorzaken ontstaan, zoals houdingsafwijkingen, spierfunctiestoornissen (verkorting en/of verzwakking van spieren), overbelasting, instabiliteit of juist blokkade onder in de rug. Bij badminton is het met name de gecombineerde draaiing en strekking van de rug bij sommige slagen die klachten geeft.
Indien de pijn tijdens het spelen acuut in de rug schiet, is het verstandig te stoppen met spelen en één tot twee dagen rust te nemen. Warmte en massage hebben vaak een gunstig effect, omdat de spierspanning daardoor afneemt. Bedrust is in het algemeen niet nodig en dient - indien nodig - zo kort mogelijk gehouden te worden (bijvoorbeeld een uurtje op bed liggen tot de ergste pijn gezakt is). Het beste is zo snel mogelijk de normale activiteiten weer op te pakken en met een oefenprogramma te starten. Laat bij ernstige klachten, bij twijfel, of indien de rugklachten vergezeld gaan van andere verschijnselen, zoals uitstralende pijn in het been tot aan de voet, tintelingen, gevoelstoornissen of krachtverlies de blessure beoordelen door een (sport-)arts. Deze kan je persoonlijk advies geven en in een aantal gevallen doorverwijzen voor verder onderzoek of behandeling door een (sport-) fysiotherapeut. Op het moment dat de ergste pijn verdwenen is, kun je beginnen met de opbouw van de belasting. Bij deze opbouw mag je enige doffe of zeurende pijn voelen, maar is scherpe pijn het signaal om rust te houden. De opbouw van de belasting verloopt van licht naar zwaar.

4. Tenniselleboog

Met name spelers boven de 35 jaar lopen een groter risico. Een tenniselleboog is een overbelastingsletsel van de strekkers van de pols, waarbij de pijn gevoeld wordt aan de buitenzijde van de elleboog. Bij het badmintonnen treedt de pijn meestal op bij het slaan van de backhand. Laat bij ernstige gevallen of bij twijfel de blessure beoordelen door een arts. In een aantal gevallen zal deze je doorverwijzen voor verder onderzoek.
Wat moet je doen als je toch een tenniselleboog krijgt?
" Neem volledige rust of speel minder (intensief). Een tenniselleboog is een overbelastingsblessure die herstelt als je voldoende rust neemt.
" Voer regelmatig rek- en spierversterkende oefeningen uit.
" Is de pijn helemaal weg? Begin dan met rustig zacht overslaan. Bouw dit uit naar wat hardere slagen. Geleidelijk kun je dit uitbreiden naar alle slagen.
" Schaf een brace of tape voor de elleboog aan(zie plaatje).

5. Zweepslag

De zweepslag komt vooral bij spelers in de leeftijd van 35-50 jaar veel voor. Het is een (gedeeltelijke) spierscheur aan de binnenzijde van de kuit. De spierscheur kan ontstaan bij plotseling krachtig aanspannen van de kuitspieren, bijvoorbeeld tijdens een afzet om een dropshot te halen. De symptomen zijn een plotseling optredende heftige, scherpe of brandende pijn in de kuit. Afhankelijk van de ernst van het letsel kan het herstel enige dagen tot ruim zes weken in beslag nemen. Laat bij ernstige gevallen of bij twijfel de blessure beoordelen door een arts. In een aantal gevallen zal deze je doorverwijzen voor verder onderzoek.

Mocht zich toch een zweepslag voordoen dan is een snelle en goede eerste hulp van groot belang voor een vlotte genezing. Het is belangrijk dat je de vier stappen van de ICE-regel toepast:

ICE koelen met water, ijs of een cold-pack gedurende minimaal 10 minuten. Leg altijd een doek tussen huid en ijs of cold-pack. Herhaal het koelen de eerste 48 uur enkele keren per dag.
I immobiliseren; zorg dat de enkel niet beweegt of gebruikt wordt om op te steunen.
C compressie; laat een drukverband aanleggen, bij voorkeur door een EHBO-er.
E elevatie; leg het onderbeen en de enkel hoog

Wat moet je doen als je toch een zweepslag krijgt?
" Laat je informeren en/of begeleiden door een deskundige.
" Voer regelmatig rek- en spierversterkende oefeningen uit.
" Hervat snel, maar geleidelijk het normale bewegingsproces. Dat is bevorderlijk voor een optimaal herstelproces.

6. Achillespeesblessure

De achillespeesblessure wordt veroorzaakt door chronisch herhalende bewegingen bij hardlopen en springen. De klacht bestaat uit pijn die langzaam ontstaat en aanvankelijk alleen 's morgens bij het opstaan of aan het begin van de training gevoeld wordt. In een later stadium is de pijn de gehele training en vaak ook in rust aanwezig. De pijn wordt gevoeld in de achillespees, 1,5 tot 7 cm boven de hak. Vaak is hier ook een verdikking aanwezig. Doortrainen brengt het risico met zich mee dat de blessure geleidelijk aan verergert, waardoor herstel steeds moeilijker wordt. Laat bij ernstige gevallen of bij twijfel de blessure beoordelen door een arts. In een aantal gevallen zal deze je doorverwijzen voor verder onderzoek.

Wat moet je doen als je toch een achillespeesblessure krijgt?
" Als vuistregel geldt: gedoseerde rust (minder badmintonnen en minder hardlopen). Koelen, rekken en het dragen van goed, stevig schoeisel zijn belangrijk om de klachten te doen afnemen.
" Bij pijn en zwelling geeft ijsmassage vaak verlichting. Maak gebruik van een smeltend ijsklontje of van een papieren bekertje met ijs. Masseer hiermee de pijnlijke plaats. In het algemeen zijn 5 tot 8 minuten lang genoeg. Herhaal dit enkele malen per dag.
" Maak tijdelijk gebruik van een speciale (visco-elastische) inlegzool of een achillespeesbandage. Deze hebben een schokabsorberend vermogen en zorgen door de hakverhoging voor kunstmatige verlenging van de achillespees. Hierdoor neemt de stress op de achillespees af.
" Vervang de looptraining tijdelijk door fietsen of zwemmen.
Op het moment dat de ergste zwelling en pijn verdwenen zijn kan begonnen worden met de opbouw van de belasting. Bij deze opbouw is pijn het signaal om rust te houden. Let op: overschrijd de pijngrens niet, want dat vertraagt de genezing! De opbouw van de belasting verloopt van licht naar zwaar.

Terug